Unutup unutup hatırladığımda heyecanlanıcak bişeylerim olduğu zamanlar bunlar da aslında minicik şeylerse ve beni boyundan daha büyük mutlu ediyosa bıcırık haliyle, tamam, herşey süper demek. Doğru minicik şeyleri seçmişim demek :)
Çoğu şey yolunda.
Diğer şeylerin pek çoğu da bıdık beyin kıvrımlarımda dolanıp durduktan sonra açığa kavuşmayı öğrendi :) İnsan olması gerektiği gibi olduğunda bilir bunu. Tüm ihitiyacı olan içte, sol taraftaki minik pompacıklarda :)
Heyecandan bayılıcam çünkü delirmek üzereyim olana bitene :) yani inanamıyorum nelerin olduğuna nelerin olabileceğine. Nasıl bi macera aksiyon romantik komedi drama hepsi hepsi. Akıl alcak gibi mi şimdi tüm bunlar :)
Lisede Handeyle perdenin altına girip bi camdan iki minicik kafa uzaklara bakardık. Kanku derdik birbirimize ismimizle seslenmeyerek bitirdik liseyi :) “neler olcak acaba kanku lise bitince? Nerelerde olucaz?” İnsan içinden sessizce hep çenesini eline yaslayıp daliyo dimi, ‘neler olucak acaba yaa’ diye. Ucu bucağı da yok. Hayal etmek acaip bişey, sihir.
Benim en mutlu olduğum şey içinde bulunabilmeyi başardığım minimallik. Aslında minimal ne demek tam kelime anlamını bilmiyorum. Serhata sordum şimdi minimal ne demek diye üf neler saydı, en son da “minimal yaşam işte bitanem?” diyip bi bakış attı ki :)) siviyorum onu ❤️ Ona göre fakirliğin biraz üstü gibi çıkıyo dediklerinden. Ama ben şu demek olduğunu düşünüyorum tam şu anda; o olsun şimdilik bu yazıda işim görülsün :)) yani sadelik, “simplicity”. Ne kadar az çok şeye sahipsen o kadar çok şeyin var gibi. Uzaktan bakınca çok sade hatta bazılarına göre sıradan ama yaklaştıkça detaylarıyla büyüleyen bişey gibi yani. Minik şeylerle çok mutlu olmanın yolunu bulmuşum gibi geliyo şimdilik çoğunlukla. Arada tutmuyo ama pek çoğunlukla işe yaratıyorum onu :)
Ya nerden de nereye gelebiliyorum :)
Heyecandan bayılıcam dediğim şeye dönüyorum; TEA&POT’un 3. Yıldönümü yaklaştı ve biz yüzyılın en tatlı bıdık minnoş partisini organize ediyoruz :)
minik bir mad tea party :)
❤️ SON ❤️
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder